Mentalność pracownika, a mentalność przedsiębiorcy - czym się różnią oraz jaką Ty masz mentalność?
Dzisiaj chciałbym poruszyć bardzo ciekawy temat, którego zrozumienie zajęło mi wiele lat. Mentalność pracownika i mentalność przedsiębiorcy to dwa skrajne podejścia do szeroko pojętej pracy, biznesu, ale też do życia w ogóle. Te dwa różne podejścia dadzą Ci zupełnie inne efekty w Twoim życiu i chyba nie muszę mówić, które podejście daje nam więcej korzyści.
Co to jest mentalność pracownika i jak ma się ona do mentalności przedsiębiorcy?
Mentalność pracownika to podejście do pracy (i nie tylko do pracy), które charakteryzuje się brakiem zaangażowania w swoje obowiązki, robieniem absolutnego minimum, unikaniem odpowiedzialności i zrzucaniem tej odpowiedzialności na innych.
Mentalność pracownika to po prostu unikanie pracy i działanie po najmniejszej linii oporu. Jest to stan umysłu, który można nawet podciągnąć pod podejście ludzi do pracy jeszcze z poprzedniego ustroju gospodarczo-politycznego, który istniał w Polsce. Osoba z taką mentalnością robi absolutne minimum w swojej pracy i bardzo często krytykuje swoje otoczenie.
Mentalność przedsiębiorcy to natomiast stan umysłu osoby, która bierze odpowiedzialność za swój los i aktywnie stara się kształtować rzeczywistość dookoła siebie. Taka osoba robi więcej niż trzeba i zdecydowanie wychodzi poza swoje przydzielone zadania. Osoba z taką mentalnością interesuje się ogółem firmy, w której pracuje i stara się myśleć większymi kategoriami oraz wykraczać poza swoje obowiązki.
Są to dwa skrajnie różne podejścia i warto zaznaczyć, że można swoją mentalność mieć przesuniętą tylko trochę w danym kierunku, ale im bardziej nasza mentalność będzie podążać w kierunku mentalności pracownika, tym gorzej dla nas.
Mentalność pracownika oraz mentalność przedsiębiorcy na przykładzie pracy w restauracji oraz na przykładzie własnego biznesu
Najlepszym przykładem jest moja przemiana oraz praca w restauracji, gdzie zaczynałem od pracy kierowcy skutera (dowóz jedzenia). Następnie pracowałem w tej restauracji jako kelner, a z czasem zostałem menedżerem tego miejsca. Finalnie otworzyłem swoją firmę i rzuciłem pracę na etacie. Po latach wyraźnie widzę jak moja mentalność się zmieniała, ponieważ aktywnie ją kształtowałem. Niestety widziałem też jak wielu pracowników przez swoje podejście tkwiła w martwym punkcie, a ich życie przez to stało w miejscu.
Pracując jako kierowca moja mentalność przedsiębiorcy była bardzo stłumiona. Musiałem wykonywać proste obowiązki i nie interesowało mnie nic ponad to. Byłem trochę zły z powodu mojej niskiej stawki godzinowej i często unikałem robienia czegoś więcej niż musiałem.
Gdy zostałem kelnerem sytuacja powoli zaczęła się zmieniać. Wprawdzie dalej tkwiłem w mentalności pracownika, ale praca na stanowisku kelnera wymagała ode mnie dbania o gości w restauracji. Zazwyczaj im lepiej obsłużyłem moich gości, tym lepiej oni odpłacali mi się napiwkiem. Jakość mojej pracy miała znaczący wpływ na moje zarobki, dlatego uważam, że praca kelnera to wbrew pozorom praca, która może nas wiele nauczyć.
Nie byłem może najlepszym kelnerem w Krakowie, ale często wychodziłem poza swoje ustalone obowiązki. Wyręczałem menedżera i samodzielnie ustalałem grafik kelnerów. Miałem może przez to więcej pracy, ale zarazem miałem realny wpływ na moje dni pracy. Często też naprawiałem różne drobne rzeczy w restauracji i starałem się czasem wziąć trochę odpowiedzialności.
Dzięki temu po trzech latach pracy zostałem menedżerem. Pamiętam doskonale jak podczas szukania nowego menedżera do naszej restauracji niektórzy z pracowników wyśmiewali to stanowisko. Mówili, że nie warto się starać i że lepiej zostać kelnerem. Ja jednak po namowie ze strony mojej narzeczonej postanowiłem wziąć w końcu trochę odpowiedzialności i podziałać. To było bardzo dobra decyzja. Muszę tutaj mojej Paulinie bardzo podziękować, chociaż ona mojego bloga nie czyta. 🙂
Posada menedżera zmieniła moją mentalność całkowicie
Tak się złożyło, że jako menedżer zarabiałem określony procent od obrotu restauracji. Moja wypłata zależała od wyników firmy, a ja praktycznie firmę musiałem prowadzić samodzielnie. Nie było to łatwe i przyznam szczerze, że drugi raz przechodzić przez to bym nie chciał. Jednak moje życie dzięki temu zmieniło się bardzo znacząco.
Mentalność pracownika zmieniałem powoli na mentalność przedsiębiorcy i z każdym dniem widziałem jak bardzo inaczej świat wygląda ze strony osoby, która zarządza firmą jako całością. Byłem odpowiedzialny za wszystko - za obsługę gości, za jakość jedzenia oraz za działanie spłuczki w damskiej toalecie. Nie mogłem unikać odpowiedzialności oraz udawać, że czegoś nie wiem. Musiałem wiedzieć wszystko i jakoś to wszystko zrobiłem. Do dziś nie wiem jak to się udało.
Starałem się bardzo i moje podejście bardzo rozwinęło firmę, w której pracowałem. Wprowadziłem wiele rozwiązań, które nawet zostały wprowadzone w innych restauracjach tego samego właściciela z czasem. Niestety z biegiem czasu brak szacunku ze strony właściciela sprawił, że straciłem motywację do pracy i postanowiłem odejść do własnego biznesu. Jednak kiepski szef to najlepsza motywacja do zmiany pracy lub do otwarcia własnej firmy. 🙂
Mentalność przedsiębiorcy i własna firma
Własna działalność (publikacja książek na Amazonie oraz blogowanie) rozwinęła moją mentalność przedsiębiorcy jeszcze bardziej. W tym wypadku tylko ja podejmowałem wszystkie decyzje i brałem na siebie odpowiedzialność za sukces lub za porażkę. Inwestowałem swój kapitał i stawiałem pierwsze kroki w biznesie. Po około dwóch latach jednoczesnej pracy na etacie i tworzeniu własnego biznesu online odszedłem z etatu. Moja firma działała już dobrze.
Oczywiście jest wiele bardzo wartościowych prac, gdzie mentalność przedsiębiorcy sprawdzi się znakomicie i będzie ona bardzo doceniona. Nie trzeba wcale startować z własną firmą (jednak zdecydowanie polecam 🙂), ale wystarczy wyszukać zajęcie, gdzie sami będziemy odpowiadać za nasze wyniki. Wtedy nasza motywacja i podejście zmienia się całkowicie. Jest to najlepsza motywacja do pracy.
Jak mentalność pracownika lub przedsiębiorcy przekłada na się na nasze życie?
Nasza mentalność w pracy to efekt tak naprawdę naszego myślenia na co dzień. Jeżeli posiadamy mentalność pracownika to przekłada się ona na wszystkie aspekty naszego życia i praca jest tak naprawdę tylko jednym z tych aspektów. Nasze życie prywatne i podejście do wielu spraw może przez nasze podejście również bardzo ucierpieć.
Widziałem wielokrotnie jak osoby z taką mentalności kompletnie nie radziły sobie w życiu. Skutkowało marnymi zarobkami i narzekaniem na cały świat. Brak edukacji z zakresu przedsiębiorczości i zarządzania pieniędzmi przekłada się bardzo negatywnie na naszą mentalność w pracy i na życie poza pracą. Niestety osoby z taką mentalnością nie radzą sobie najlepiej. Unikanie odpowiedzialności i robienie absolutnego minimum nie sprawdza się w żadnym aspekcie życia.
Przyczyny mentalności pracownika
Myślę, że w każdym z nas z natury tkwi mentalność przedsiębiorcy. Niestety konstrukcja współczesnego świata i brak odpowiedniej edukacji często nakłada na nas mentalność pracownika. Powodów jest wiele. Unikanie wyzwań, wygoda współczesnego świata, naleciałości poprzedniego ustroju naszego kraju, kiepski system edukacji, postawa ofiary i lenistwo - myślę, że to tylko niektóre powody występowania mentalności pracownika wśród ludzi.
Łatwiej jest przecież wyśmiać przełożonego, narzekać na rzeczywistość, niż faktycznie wziąć sprawy w swoje ręce i coś zmienić. Zmiana jest trudna i chcąc taką zmianę zapoczątkować musimy pokonywać swoje strefy komfortu. Nie łatwo jest zmienić pracę, uczyć się nowych rzeczy po pracy, czy może nawet otworzyć swoją firmę i prowadzić ją przez dłuższy czas równolegle z etatem, tak aby finalnie odejść na swoje. Należy jednak zrozumieć, że jeżeli chcemy nawet dostać podwyżkę w pracy to musimy sami dać od siebie coś więcej jako pierwsi. Mało kto dostaje podwyżkę za “ewentualne przyszłe” dokonania.
Co robić, aby zmieniać swoją mentalność?
Przede wszystkim staraj się brać odpowiedzialność za wszystko co się dzieje dookoła Ciebie. Twoja praca, zarobki, sytuacje codzienne, zdrowie, Twój wygląd, miejsce zamieszkania itd. Na wszystkie te rzeczy masz wpływ i możesz je realnie kształtować. Nikt nie mówi, że będzie lekko, bo nie będzie. Nie musisz mieć domu za milion złotych i sportowego samochodu, ale możesz dobrze zarabiać, mieć fajną pracę lub swoją firmę, być zdrową osobą, dobrze wyglądać i codziennie robić po prostu dużo wartościowych rzeczy, które dadzą Ci ogromną satysfakcję.
Dając wartość światu i pracując mądrze sprawiasz, że świat będzie lepszy i skorzystają na tym wszyscy dookoła. Masz na to wszystko realny wpływ i tylko przez zmianę Twojej mentalności oraz Twojego myślenia możesz zmienić swoje życie. Dlatego wyjdź przed szereg, czytaj mądre książki, rób więcej i wkrótce zobaczysz wiele zmian.
1 replies to "Mentalność pracownika, a mentalność przedsiębiorcy – czym się różnią?"
Hi Tomek, kilka słów komentarza
1)Juz Napoleon Hill w,, Myśl i bogac,, cytował przykłady tzw high achievers którzy byli inspirowani przez kobiety :).
Piszę to apropos wpływu Twojej narzeczonej na Twoje wybory i działanie.
2)Wg dziś zapomnianej książki, Malta,, Psychocybernetyka,, naszym życiem rządzi
,, self image,, I dopóki nie zaczniemy go zmieniać to nie ruszymy z miejsca.
3)Mowi się że jesteśmy średnią naszych 5-ciu najbliższych osób. Wiadomo co to znaczy
4)W końcu z duchowej perspektywy reinkarnacji, nasze nawyki myślenia i ambicje pochodzą z przeszłości. Tzn jeżeli w przeszłości ktoś był przedsiębiorcą a urodził się w rodzinie robotniczej to naturalnie będzie dążył w życiu by być znowu przedsiębiorca. I vice versa jeżeli ktoś był robotnikiem w przeszłości i urodzi się robotnikiem to inspirowanie go do bycia
przedsiębiorcą nie będzie działać.
4)Slawny Maslov po przeanalizowaniu setek biografii stwierdził,, Najlepiej będzie jeżeli muzyk będzie grał a malarz malował,,
Więc chodzi o identyfikację swoich wrodzonych predyspozycji bo tam najszybciej osiągniemy sukces:)
5)Sa też zidentyfikowane rodzaje inteligencji w tym fizyczna typowa dla robotników. W latach 60-70-80 tych ubiegłego wieku robotnicy zachodni zarabiali tak dobrze ze mogli nawet utrzymywać rodziny i byli,, Panami,, 🙂
Wszystko dzięki inteligencji fizycznej, manualnej. Więc kapitalisci zdenerwowali się dobrobytem robotników i wykombinować że najlepiej będzie przyjąć Chiny do Światowej Organizacji Handlu, przenieść,, zabawki,, (produkcję) do Chin i Chińczyk zrobi tą samą robotę za miskę ryżu. I zachodni (polski) robotnik został na lodzie ze swoją inteligencja manualna.
A w międzyczasie internet, komputery i biura w których najlepiej sprawdza się,, multitaskowa,, inteligencja kobiet. One np w USA przejęły nawet całe branże np aptekarstwo 🙂
Polecam książkę H. Rosin,, The end of men the rise of women,,
Następnie jest trend powiększania rozwarstwienia społecznego etc etc i związanych z tym nowych zachowań np hypergamy etc etc etc można długo pisać 🙂